εσωνάρθηξ

και εσωνάρθηκας, ο

ο εσωτερικός νάρθηκας τών εκκλησιών, το αμφίστυλο, η λιτή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < έσω + νάρθηξ. Η λ. μαρτυρείται από το 1866 στον Αλέξ. Ρ. Ραγκαβή].